BIOGRAFIA

Urodziła się w 1949 r. w Woli Chomejowej (woj. lubelskie). W latach 1967-1975 studiowała kierunki pedagogiczno-artystyczne w Radomiu i Lublinie (UMCS). Przez wiele lat uczyła plastyki oraz techniki
w Liceum Ogólnokształcącym w Radzyniu Podlaskim. Brała udział
w wielu ogólnopolskich i międzynarodowych plenerach malarskich oraz wystawach poplenerowych.

NAJWAŻNIEJSZE WYSTAWY

2009: "Jedwabne ptaki", wystawa indywidualna, Galeria Sztuki Domu Kultury LSM, Lublin;

2009: "...malowane na jedwabiu", wystawa indywidualna, Miejski Ośrodek Kultury, Galeria "ES", Międzyrzec Podlaski;

2008: "Salon Ilustratorów 2008", wystawa zbiorowa, Poznań - Warszawa - Leszno - Piła;

2008: "...malowane na jedwabiu", wystawa indywidualna, Galeria "Oranżeria", Radzyń Podlaski;

2006-2008: wystawy poplenerowe, "Muzyczna Owczarnia", Jaworki;

2005: "Leszczyńscy", wystawa rodzinna, Galeria "Oranżeria", Radzyń Podlaski;

2004: "Leszczyńscy", wystawa rodzinna, Galeria Podlaska, Biała Podlaska;

2003: "Ptaki", wystawa indywidualna, Galeria "Oranżeria", Radzyń Podlaski;

TEKSTY

Dawni mistrzowie martwych natur malowali ptaki martwe, dramatyczne kompozycje z bezwładnie wiszącymi bądź leżącymi okazami ptactwa, mającymi za chwilę trafić w ręce zaradnej kucharki a potem na stół biesiadny. W przypadku takiego modela łatwiej
o odwzorowanie - żywego ptaka w jego naturalnym otoczeniu, scalonego z naturą, znacznie trudniej jest namalować.
Zofia Leszczyńska często powtarza, że ptak jest "biżuterią Bożą" i to wystarczający powód, aby go brać na warsztat. Nie będę w tym miejscu rozwodzić się na temat techniki malowania na jedwabiu, niemniej chciałabym zwrócić uwagę na fakt, że właśnie to szlachetne delikatne podłoże skłania artystkę do opracowywania modela (ptaka czy rośliny) z jubilerską wręcz precyzją; co więcej - stanowi ono integralną część całej kompozycji ze swymi połyskliwościami, fakturą, kolorem. Oczywiście, w większości przypadków trudno mówić o jakimś podobieństwie do okazów żyjących w naturze. Są to raczej własne wyobrażenia, fantastyczne wariacje na temat natury, jak chociażby ptaki z ogonami przeistaczającymi się w bukiet kwiatów ("ostoptak", "słowik", "orzeł polny"). Za wyjątkiem "martwej sójki", która jest ukłonem w stronę tradycji, wszystkie prezentowane na wystawie ptaki żyją. Wydaje się, że za chwilę odfruną, opuszczą ramy obrazu.

Dominika Leszczyńska na wernisażu malarstwa Zofii Leszczyńskiej,

Galeria Sztuki LSM (Lublin), 8 V 2009 r.